Gisteren kwam het niet van BBQen en dus werd het vandaag. Vorig jaar was dat ook zo. Toen nog BCC, maar nu heel gewoontjes. 
Hier de kip (maiskip) die onder de vel gekruid is met een adhoc mengsel van knoflooppoeder, uienpoeder, paprikapoeder, kerriepoeder, provinciaalse kruiden, griekse kruiden, zout. Even op de vinger geproefd en na wat aanpassingen in verhoudingen goed bevonden:
En omdat ik er dit keer ook een lekkere longfiller sigaar buiten bij wilde roken het maar even wat gezelliger gemaakt:
De opstelling stond er nog van oudjaarsdag dus waarom ook niet. Genietend van de sigaar werd het steeds donkerder. De volgende foto's zijn dus met wat kunstlicht gemaakt. Hier de temp van de Q:
En hier (tegen het einde van de sessie) de kip op de Q:
En het eindresultaat:
De kip was heerlijk! Ik doe eigenlijk geen BCC meer sinds ik ontdekt heb dat ik "gewoon" veel lekkerder vind. Dit komt omdat ik veel meer controle heb over de garing. Zoals iedereen wel weet moeten de poten een hogere kerntemperatuur dan de filet (tenminste 72 graden) krijgen. Om dit te bereiken doe ik alle brandstof aan ??n kant (hoog oplopend) en gaar ik eerst op de niet vel zijde met de poten naar het vuur (zonder platesetter). Hierdoor blijven de filets beschermd tegen de directe stralingswarmte. Iets langer dan halverwege draai ik de kip met de velkant naar beneden, maar nog steeds met de poten richting de hitte. Net voor het einde van de sessie verplaats ik de kip boven de directe hitte en blijf erbij. Daarna gaat ook de binnenkant nog direct boven de kolen. De laatste 5 minuten ligt de kip weer in positie 1.
Wat een verhaal hierboven zeg :-O
|
Maar: het resultaat zijn super sappige kipfilets en boterzachte kippenpoten! Dit heb ik wel kunnen benaderen met BCC, maar niet zo goed als dit!
Zijn er hier meer die eigenlijk deze methode prefereren boven de populaire BCC?
Z.
Hier de kip (maiskip) die onder de vel gekruid is met een adhoc mengsel van knoflooppoeder, uienpoeder, paprikapoeder, kerriepoeder, provinciaalse kruiden, griekse kruiden, zout. Even op de vinger geproefd en na wat aanpassingen in verhoudingen goed bevonden:
En omdat ik er dit keer ook een lekkere longfiller sigaar buiten bij wilde roken het maar even wat gezelliger gemaakt:
De opstelling stond er nog van oudjaarsdag dus waarom ook niet. Genietend van de sigaar werd het steeds donkerder. De volgende foto's zijn dus met wat kunstlicht gemaakt. Hier de temp van de Q:
En hier (tegen het einde van de sessie) de kip op de Q:
En het eindresultaat:
De kip was heerlijk! Ik doe eigenlijk geen BCC meer sinds ik ontdekt heb dat ik "gewoon" veel lekkerder vind. Dit komt omdat ik veel meer controle heb over de garing. Zoals iedereen wel weet moeten de poten een hogere kerntemperatuur dan de filet (tenminste 72 graden) krijgen. Om dit te bereiken doe ik alle brandstof aan ??n kant (hoog oplopend) en gaar ik eerst op de niet vel zijde met de poten naar het vuur (zonder platesetter). Hierdoor blijven de filets beschermd tegen de directe stralingswarmte. Iets langer dan halverwege draai ik de kip met de velkant naar beneden, maar nog steeds met de poten richting de hitte. Net voor het einde van de sessie verplaats ik de kip boven de directe hitte en blijf erbij. Daarna gaat ook de binnenkant nog direct boven de kolen. De laatste 5 minuten ligt de kip weer in positie 1.
Wat een verhaal hierboven zeg :-O
|Maar: het resultaat zijn super sappige kipfilets en boterzachte kippenpoten! Dit heb ik wel kunnen benaderen met BCC, maar niet zo goed als dit!
Zijn er hier meer die eigenlijk deze methode prefereren boven de populaire BCC?
Z.
