- Berichten
- 949
een tijdje terug postte ik mijn kerstmenu, gevolgd door een noodkreet voor advies om een speenvarken aan het spit zo te roosteren dat het een en al knapperig zwoerd wordt.
uiteindelijk was het een behoorlijk stressvolle toestand, 's ochtends bleek het speenvarken ondanks dat het al ruim 24 uur uit de koelkast was, niet ontdooid. badderen dus onder stromend water in de gootsteen. vervolgens heb ik het varken gekruid naar een nigella varkensrollade recept, door zijn buik vol te stoppen met piment, jenerbes, knoflook, molasses, veel grof zeezout en tenslotte appels om de holte op te vullen. netjes dichtgenaaid, aan het spit geregen en op de grill. behalve goed afdrogen heb ik uiteindelijk niks met de huid gedaan.
na een paar minuten draaien begon het spit van de boretti gasbbq waar deze happening op plaatsvond te protesteren, het varken draaide nog maar half, weer terug tot halverwege en weer terug. te zwaar. uiteindelijk hebben we het eraf gehaald en nog beter vastgebonden door de achterpoten (die tegen zijn buik aan zaten) meer opzij en strakker tegen zn lijf te binden, in de hoop dat het gewicht zo beter verdeeld zat en niet kon schuiven. dat hielp en zo bleef het varken lekker draaien bij de laagste stand van de bbq (rond de 120 graden).
ondertussen was ik druk met andere zaken als in olijfolie gegaarde zalm met dropgelei en vanillemayonaise (fantastisch!!!) en de al eerder gerookte duif. De duif was echt heerlijk, maar ik was blij dat we dit een week eerder al hadden gedaan. ik had 12 duiven gefileerd (wat een klus, ik kan het inmiddels wel behoorlijk snel : ) en de poten in ganzenvet geconfit. de borst gekruid met vijfkruidenmix is vervolgens op de bbq gerookt met appelhout tot 55 graden. daarna heb ik de duif ingevroren. het weekend voor de kerst had ik een gerookte duivenfilet ontdooit om te testen, en toen smaakte het overrookt. de textuur was verbazingwekkend goed. ik heb de duif dus twee dagen eerder in de koelkast, onafgedekt ontdooit en als bij toverslag was het met de kerst perfect, de smaak was milder geworden. geserveerd met in port gekarameliseerde rode uit, wat paarse slablaadjes en wat verse vijgen en het aanbakken confit pootje, een top gerecht. allemaal niet gebeurd helaas. Zeker iets wat ik vaker ga maken.
Het varken had ik tijdens het voorgerecht uitgezet, toen ik zag dat de knie en enkel van de poten bloot waren komen te liggen. ik heb de temperatuur niet echt opgenomen, maar die zal richting de 80 graden geweest zijn. eigenlijk te gaar maar ik maakte me geen zorgen, want een speenvarken kun je niet verpesten (schijnt ; ) Helaas voltrok zich daarna een klein drama, bij het op hoge temperatuur opwarmen en crispy maken, is het spit uit elkaar gedraaid (het bestaat uit twee delen die je vastschroeft) en dus geknikt. het varken landde met zijn rug op de branders, waardoor er een gat in zijn rug schroeide. Tsja. daar sta je dan. Ik had natuurlijk de backup, een hemels zacht buikspek, 18h gegaard op 70 graden, naar recept van heston. Na het proeven van een plukje speenvarken concludeerde we dat het geen probleem was om het beest te serveren
Bij het op tafel zetten riep de jongste telg van de familie (8 jaar jong is ze) 'ik wil de BIL!'. Mijn angst dat er huilende kids aan tafel zouden zitten bleek behoorlijk ongegrond. we hadden het varkentje haar al even laten zien om te polsen hoe ze reageerde; 'is dat een echte?' en na mijn instemmen 'dan moet het wel een hele jonge zijn'. de duif had ze overigens ook als eerste op van iedereen. dankbaar publiek.
heer-lijk zwoerd! en het werd gegeten ook gelukkig
het toetje was een beetje een haastklus, ik had geen tijd gehad om het peperkoeken huisje af te maken en te decoreren, maar de passievruchten parfair kerstbomen waren zalig, de after eight marquise ook en wat er aan fudge en millionaires shortbread over was is in goody bags mee naar huis gekaapt.
Van het varken hebben we zelf nog drie keer gegeten na de kerst. Jumjum!
dank voor alle support, tips en tricks voor het Project Speenvarken!
uiteindelijk was het een behoorlijk stressvolle toestand, 's ochtends bleek het speenvarken ondanks dat het al ruim 24 uur uit de koelkast was, niet ontdooid. badderen dus onder stromend water in de gootsteen. vervolgens heb ik het varken gekruid naar een nigella varkensrollade recept, door zijn buik vol te stoppen met piment, jenerbes, knoflook, molasses, veel grof zeezout en tenslotte appels om de holte op te vullen. netjes dichtgenaaid, aan het spit geregen en op de grill. behalve goed afdrogen heb ik uiteindelijk niks met de huid gedaan.
na een paar minuten draaien begon het spit van de boretti gasbbq waar deze happening op plaatsvond te protesteren, het varken draaide nog maar half, weer terug tot halverwege en weer terug. te zwaar. uiteindelijk hebben we het eraf gehaald en nog beter vastgebonden door de achterpoten (die tegen zijn buik aan zaten) meer opzij en strakker tegen zn lijf te binden, in de hoop dat het gewicht zo beter verdeeld zat en niet kon schuiven. dat hielp en zo bleef het varken lekker draaien bij de laagste stand van de bbq (rond de 120 graden).
ondertussen was ik druk met andere zaken als in olijfolie gegaarde zalm met dropgelei en vanillemayonaise (fantastisch!!!) en de al eerder gerookte duif. De duif was echt heerlijk, maar ik was blij dat we dit een week eerder al hadden gedaan. ik had 12 duiven gefileerd (wat een klus, ik kan het inmiddels wel behoorlijk snel : ) en de poten in ganzenvet geconfit. de borst gekruid met vijfkruidenmix is vervolgens op de bbq gerookt met appelhout tot 55 graden. daarna heb ik de duif ingevroren. het weekend voor de kerst had ik een gerookte duivenfilet ontdooit om te testen, en toen smaakte het overrookt. de textuur was verbazingwekkend goed. ik heb de duif dus twee dagen eerder in de koelkast, onafgedekt ontdooit en als bij toverslag was het met de kerst perfect, de smaak was milder geworden. geserveerd met in port gekarameliseerde rode uit, wat paarse slablaadjes en wat verse vijgen en het aanbakken confit pootje, een top gerecht. allemaal niet gebeurd helaas. Zeker iets wat ik vaker ga maken.
Het varken had ik tijdens het voorgerecht uitgezet, toen ik zag dat de knie en enkel van de poten bloot waren komen te liggen. ik heb de temperatuur niet echt opgenomen, maar die zal richting de 80 graden geweest zijn. eigenlijk te gaar maar ik maakte me geen zorgen, want een speenvarken kun je niet verpesten (schijnt ; ) Helaas voltrok zich daarna een klein drama, bij het op hoge temperatuur opwarmen en crispy maken, is het spit uit elkaar gedraaid (het bestaat uit twee delen die je vastschroeft) en dus geknikt. het varken landde met zijn rug op de branders, waardoor er een gat in zijn rug schroeide. Tsja. daar sta je dan. Ik had natuurlijk de backup, een hemels zacht buikspek, 18h gegaard op 70 graden, naar recept van heston. Na het proeven van een plukje speenvarken concludeerde we dat het geen probleem was om het beest te serveren
Bij het op tafel zetten riep de jongste telg van de familie (8 jaar jong is ze) 'ik wil de BIL!'. Mijn angst dat er huilende kids aan tafel zouden zitten bleek behoorlijk ongegrond. we hadden het varkentje haar al even laten zien om te polsen hoe ze reageerde; 'is dat een echte?' en na mijn instemmen 'dan moet het wel een hele jonge zijn'. de duif had ze overigens ook als eerste op van iedereen. dankbaar publiek.
heer-lijk zwoerd! en het werd gegeten ook gelukkig
het toetje was een beetje een haastklus, ik had geen tijd gehad om het peperkoeken huisje af te maken en te decoreren, maar de passievruchten parfair kerstbomen waren zalig, de after eight marquise ook en wat er aan fudge en millionaires shortbread over was is in goody bags mee naar huis gekaapt.
Van het varken hebben we zelf nog drie keer gegeten na de kerst. Jumjum!
dank voor alle support, tips en tricks voor het Project Speenvarken!
