- Berichten
- 1.554
Al vele keren met het kwijl in de mondhoeken er voorbij gelopen en bij de Sligro laten liggen, met iedere keer het voornemen om de volgende keer er eentje mee te pikken.
Nu op de laatste dag van onze vakantie eindelijk besloten om de daad bij het woord te voegen en een mooie dry-aged Tomahawk van ruim een kilo in de winkelwagen te mikken.
Even gezocht en gekeken naar wat tips om dit stukje het beste te behandelen en daarna hup aan de slag.
Eerst de Tomahawk een uurtje op temperatuur laten komen, terwijl er een volle kleine starter op de OTP zijn werk staat te doen. Hierna het vlees enkel met wat PeZo gekruid en nog een extra half uurtje laten staan. In de 'haast' wel vergeten om het vlees wat te trimmen, maar gelukkig zat er achteraf niet al teveel rommel aan en kunnen we dit als een klein leermomentje voor de volgende keer meenemen.
Inmiddels de Q redelijk op temperatuur en kan het feest gaan beginnen.
Met de snelste versie van de Thermapen (die oranje dus!
) na een kwartiertje gecontroleerd en bij een kerntemperatuur van 42 graden na in totaal ongeveer 20 minuten de steak in alufolie ingepakt en naast de Q 10 minuten laten rusten.
Ondertussen wat extra kolen op het vuur en de boel flink opstoken. Na de 10 minuten rusttijd de Tomahawk nog even anderhalve minuut aan elke kant geschroeid en daarna kunnen we aanvallen.
En hier stokte het vervolgens wat betreft foto's, maar het was zeer zeker een erg lekker stukkie vlees en voor herhaling vatbaar.
Volgende keer ga ik 1 ? 2 graden hoger zitten qua kerntemperatuur dan deze keer, want er waren nog een paar stukjes met name rond het bot wat meer richting rare ging terwijl onze voorkeur toch meer medium-rare/medium ligt. Ook moet het vuur voor de laatste sear nog heter en de briketten bij voorkeur dichter bij het rooster, want de grillmarks waren helaas afwezig en dat verdient dit stuk vlees toch echt.
Verdere ervaringen en tips van anderen zijn uiteraard ook altijd welkom.
Oh ja, er waren ook nog wat braadworstjes en gevulde champignons van de Q, maar dat is niet gebeurd
Nu op de laatste dag van onze vakantie eindelijk besloten om de daad bij het woord te voegen en een mooie dry-aged Tomahawk van ruim een kilo in de winkelwagen te mikken.
Even gezocht en gekeken naar wat tips om dit stukje het beste te behandelen en daarna hup aan de slag.
Eerst de Tomahawk een uurtje op temperatuur laten komen, terwijl er een volle kleine starter op de OTP zijn werk staat te doen. Hierna het vlees enkel met wat PeZo gekruid en nog een extra half uurtje laten staan. In de 'haast' wel vergeten om het vlees wat te trimmen, maar gelukkig zat er achteraf niet al teveel rommel aan en kunnen we dit als een klein leermomentje voor de volgende keer meenemen.
Inmiddels de Q redelijk op temperatuur en kan het feest gaan beginnen.
Met de snelste versie van de Thermapen (die oranje dus!
) na een kwartiertje gecontroleerd en bij een kerntemperatuur van 42 graden na in totaal ongeveer 20 minuten de steak in alufolie ingepakt en naast de Q 10 minuten laten rusten.Ondertussen wat extra kolen op het vuur en de boel flink opstoken. Na de 10 minuten rusttijd de Tomahawk nog even anderhalve minuut aan elke kant geschroeid en daarna kunnen we aanvallen.
En hier stokte het vervolgens wat betreft foto's, maar het was zeer zeker een erg lekker stukkie vlees en voor herhaling vatbaar.
Volgende keer ga ik 1 ? 2 graden hoger zitten qua kerntemperatuur dan deze keer, want er waren nog een paar stukjes met name rond het bot wat meer richting rare ging terwijl onze voorkeur toch meer medium-rare/medium ligt. Ook moet het vuur voor de laatste sear nog heter en de briketten bij voorkeur dichter bij het rooster, want de grillmarks waren helaas afwezig en dat verdient dit stuk vlees toch echt.
Verdere ervaringen en tips van anderen zijn uiteraard ook altijd welkom.
Oh ja, er waren ook nog wat braadworstjes en gevulde champignons van de Q, maar dat is niet gebeurd
