Voorstellen
Ik ben Wilco, afkomstig uit het noorden des lands. Ik hou van lekker eten en kokkerellen maar tot voor kort waren mijn bbq ervaringen beperkt tot het incidenteel een verbrande hamburger, speklap of karbonade van de gril te scheppen.
Ook de pogingen in mijn vriendenkring hadden meestal hetzelfde resultaat. Als vleesliefhebber dacht dan altijd; "geef mij maar een fornuis, zonde van al dat mooie vlees". Tuurlijk best gezellig op een mooie zomeravond, ambiance en drank maken een hoop goed, maar cullinair genieten, nou nee...
Hoe veranderde dat? Wel ik ben al jarenlang liefhebber van een goede sparerib en mijn zoon is ook een groot liefhebber, maar in dit deel van het land heb ik eigenlijk nooit een sparerib gegeten waarvan ik zei wauw...Zoonlief echter, zat het altijd met een wolfachtige grijs op zijn gelaat weg te knauwen en dan vroeg hij mij of ze goed waren....Mwa, eetbaar, was dan meestal mijn commentaar...Kortom het kon niet uitblijven, op wederom zo'n avond begon zoonlief....Zeg Pa (nou dan weet je het wel), kan jij niet eens spareribs maken, jij kan best goed koken...(oudste truc ter wereld..nog steeds effectief). Kortom, als goed ouder betaamd, kan je het opvoedkundig toch niet maken je eigen bloed het genot van een goede sparerib te onthouden, ik bedoel er worden ouders voor minder aangeklaagd!
Pa ging googlen, las veel, kwam op amerikaanse sites (waar ik zelf de beste spareribs heb gegeten), leerde dat de bbq op andere manieren kon worden gebruikt dan een zo heet mogelijk fikkie stoken zodat alles er "very well done" afkwam, las over rubs, mobs, 1-2-3 methodes, ja zelfs over zotten die midden in de nacht opstaan om bij min 2 graden een bbq te gaan onsteken en dat vervolgens 18 uur volhouden om iets te maken wat ze dan vol trots pulled porc noemen. Kortom, dan moet je toch wel een behoorlijke klap van de molen hebben gehad...Dus ja ik meld me aan.....
Oja, die eerste spareribs (volgens de 3-2-1 methode) waren goddelijk.....
Ik ben Wilco, afkomstig uit het noorden des lands. Ik hou van lekker eten en kokkerellen maar tot voor kort waren mijn bbq ervaringen beperkt tot het incidenteel een verbrande hamburger, speklap of karbonade van de gril te scheppen.
Ook de pogingen in mijn vriendenkring hadden meestal hetzelfde resultaat. Als vleesliefhebber dacht dan altijd; "geef mij maar een fornuis, zonde van al dat mooie vlees". Tuurlijk best gezellig op een mooie zomeravond, ambiance en drank maken een hoop goed, maar cullinair genieten, nou nee...
Hoe veranderde dat? Wel ik ben al jarenlang liefhebber van een goede sparerib en mijn zoon is ook een groot liefhebber, maar in dit deel van het land heb ik eigenlijk nooit een sparerib gegeten waarvan ik zei wauw...Zoonlief echter, zat het altijd met een wolfachtige grijs op zijn gelaat weg te knauwen en dan vroeg hij mij of ze goed waren....Mwa, eetbaar, was dan meestal mijn commentaar...Kortom het kon niet uitblijven, op wederom zo'n avond begon zoonlief....Zeg Pa (nou dan weet je het wel), kan jij niet eens spareribs maken, jij kan best goed koken...(oudste truc ter wereld..nog steeds effectief). Kortom, als goed ouder betaamd, kan je het opvoedkundig toch niet maken je eigen bloed het genot van een goede sparerib te onthouden, ik bedoel er worden ouders voor minder aangeklaagd!
Pa ging googlen, las veel, kwam op amerikaanse sites (waar ik zelf de beste spareribs heb gegeten), leerde dat de bbq op andere manieren kon worden gebruikt dan een zo heet mogelijk fikkie stoken zodat alles er "very well done" afkwam, las over rubs, mobs, 1-2-3 methodes, ja zelfs over zotten die midden in de nacht opstaan om bij min 2 graden een bbq te gaan onsteken en dat vervolgens 18 uur volhouden om iets te maken wat ze dan vol trots pulled porc noemen. Kortom, dan moet je toch wel een behoorlijke klap van de molen hebben gehad...Dus ja ik meld me aan.....
Oja, die eerste spareribs (volgens de 3-2-1 methode) waren goddelijk.....
