- Berichten
- 523
Hey Pittmasters,
Als in alle vroegte de eerste motoren hier over de meanderende provinciale weg langs razen, onderweg naar de TT in Assen, hoeft er in de gaarkeukens van huize Jachtfestijn niet lang te worden nagedacht over de avondmaaltijd. Want na het dagenlang voorschotelen van beercan chicken en farmers chicken wordt het toch wel tijd voor enige afwisseling.
In alle vroegte, gewapend met een emmer ma?skorrels, een gemakkelijke veldstoel en een stevige spatel, wordt plaatsgenomen op een strategisch punt aan de rand van een lange bocht van de provinciale weg. Subtiel worden de eerste ma?skorrels op het asfalt uitgestrooid. Het wachten kan beginnen, waarbij tussentijds met de emmer met ma?s wordt geschud vergezeld door wat geluiden die doorgaans ook door het bezoek bij een pasgeboren baby wordt gemaakt.
De eerste groep motorrijders kondigen zich in de verte al weer aan. Enthousiast wordt er nog even met de emmer geschud. Als de motoren de bocht in draaien, is duidelijk te horen hoe het gas wordt opgedraaid. E?n voor ??n razen ze voorbij, de ma?skorrels alle kanten opwerpend.
Je moet er wat voor over hebben voor een smaakvolle road kill chicken. Ingedachte zie ik de plat gevouwen kip al op de barbecue liggen. Maar de tijd vliegt net als de motoren, maar geen kip die zich voor een paar ma?skorrels op de provinciale weg waagt.
Het enthousiaste vervaagt met het geluid van de wegstervende motoren. Gezeten op de troon aan de rand van de arena waar de motoren als strijdwagens langsscheuren. Veni, Vidi,....echter de overwinning blijft uit. Geef het volk brood en spelen denk ik nog. En daarmee is het antwoord al gegeven als ondergetekende met lege handen zijn Colosseum binnenstapt.
Terwijl de leeuwen hun baarden al likken, schiet er opeens een andere passage door het hoofd. Want naast brood en spelen, was een ander begrip uit die tijd "een kip onder elke steen". Zou het vege lijf nog gered kunnen worden met een recept uit het oude Rome, pollo a la mattone, kip onder de steen. Een soort road kill chicken, waarvoor geen auto nodig is om de kip plat te krijgen.
Echter op dat moment was er geen vermoeden dat de tegenslag tot nu toe, zijn onverminderd effect voor het vervolg van de dag zouden hebben.
Want het resultaat was ronduit schandalig. Een ongegeneerd vertoon van culinaire barbaarsheid, waarbij een rechtgeaard Romijn zich tierend in zijn graf zou omdraaien. De processen volgend als in de tijden van weleer werden de kippen op een gietijzeren rooster direct boven de kolen gelegd. Daarboven de Berlijnse muur nagebouwd, zodat beide kippen noch in het oosten lagen, noch in het westen.
In een kamado lijkt dit geen handige opstelling. De kolen zijn te dichtbij, nauwelijks ruimte om te manoeuvreren en het gewicht van de stenen blijven onverminderd het vuur voeden. De kamado gesloten geeft geen vlammen, maar de wereld aan rook van het vrijkomende vocht. Even de deksel openen (hoe voorzichtig ook) staat garant voor een stuk vuurwerk, waar menig Picanha griller alleen maar over kan dromen.
Verblind door rook of vlammen valt nauwelijks te controleren hoe het met de aardbeving kippen gesteld is. Een pootje dat nog wanhopig onder de stenen uitsteekt geeft enige indicatie. Ondanks dat de bewoners van huize Jachtfestijn beide kippen vrijwel geheel hebben verslonden, was het resultaat ronduit schandalig. Graag had ik m'n duim omlaag willen draaien voor de bedenker van dit concept. Echter wie de schoen past trekken hem aan. De enige die voor de leeuwen moet is ondergetekende.
Gelukkig heb ik met een appelbol in de restwarmte van de kamado de avond nog een beetje kunnen redden.
Road kill chicken met zelfgemaakte kruidenboter op basis van dragon, peterselie, bieslook, balsilicum, koriander, knoflook, 4 seizoenenpeper en zeezout.
De kruidenboter onderhuids aangebracht, door met een lepel voorzichtig de huid los te werken. De kruidenboter goed in masseren en verdelen.
Het eerste signaal dat er iets flink mis gaat. En geen rookhout gebruikt.
Damage control. De stenen eraf en proberen de schade te beperken.
De smeulende stenen apart gezet.
Ronduit beschamend. Onderzijde zwart. Kip volledig vernietigt, en uit loyaliteit hebben de bewoners van huize Jachtfestijn vrijwel alles opgegeten. En dat is knap, want het resultaat leek echt nergens op.
Het noodplan. 100 gr. vers amandelspijs, theelepel kardemom, beetje kaneel, kern van een vanillestokje, helft van een gekopt ei.
Boor een gat in het midden van de appels, plaats deze op bladerdeeg en vul de gaten met het spijsmengsel.
Appel toedekken met bladerdeeg en met de rest van het geklopte ei insmeren. Bestrooien met suiker en kaneel en een deel van het vanillestokje in de bovenkant steken.
Op 180 graden Celsius indirect in de kamado. Door de directe road kill kip, is hiervoor de pizzasteen gebruikt. Na ongeveer 40 minuten zijn de appelbollen klaar. De executeurs in huize Jachtfestijn hebben unaniem de duim omhoog gestoken.
Als in alle vroegte de eerste motoren hier over de meanderende provinciale weg langs razen, onderweg naar de TT in Assen, hoeft er in de gaarkeukens van huize Jachtfestijn niet lang te worden nagedacht over de avondmaaltijd. Want na het dagenlang voorschotelen van beercan chicken en farmers chicken wordt het toch wel tijd voor enige afwisseling.
In alle vroegte, gewapend met een emmer ma?skorrels, een gemakkelijke veldstoel en een stevige spatel, wordt plaatsgenomen op een strategisch punt aan de rand van een lange bocht van de provinciale weg. Subtiel worden de eerste ma?skorrels op het asfalt uitgestrooid. Het wachten kan beginnen, waarbij tussentijds met de emmer met ma?s wordt geschud vergezeld door wat geluiden die doorgaans ook door het bezoek bij een pasgeboren baby wordt gemaakt.
De eerste groep motorrijders kondigen zich in de verte al weer aan. Enthousiast wordt er nog even met de emmer geschud. Als de motoren de bocht in draaien, is duidelijk te horen hoe het gas wordt opgedraaid. E?n voor ??n razen ze voorbij, de ma?skorrels alle kanten opwerpend.
Je moet er wat voor over hebben voor een smaakvolle road kill chicken. Ingedachte zie ik de plat gevouwen kip al op de barbecue liggen. Maar de tijd vliegt net als de motoren, maar geen kip die zich voor een paar ma?skorrels op de provinciale weg waagt.
Het enthousiaste vervaagt met het geluid van de wegstervende motoren. Gezeten op de troon aan de rand van de arena waar de motoren als strijdwagens langsscheuren. Veni, Vidi,....echter de overwinning blijft uit. Geef het volk brood en spelen denk ik nog. En daarmee is het antwoord al gegeven als ondergetekende met lege handen zijn Colosseum binnenstapt.
Terwijl de leeuwen hun baarden al likken, schiet er opeens een andere passage door het hoofd. Want naast brood en spelen, was een ander begrip uit die tijd "een kip onder elke steen". Zou het vege lijf nog gered kunnen worden met een recept uit het oude Rome, pollo a la mattone, kip onder de steen. Een soort road kill chicken, waarvoor geen auto nodig is om de kip plat te krijgen.
Echter op dat moment was er geen vermoeden dat de tegenslag tot nu toe, zijn onverminderd effect voor het vervolg van de dag zouden hebben.
Want het resultaat was ronduit schandalig. Een ongegeneerd vertoon van culinaire barbaarsheid, waarbij een rechtgeaard Romijn zich tierend in zijn graf zou omdraaien. De processen volgend als in de tijden van weleer werden de kippen op een gietijzeren rooster direct boven de kolen gelegd. Daarboven de Berlijnse muur nagebouwd, zodat beide kippen noch in het oosten lagen, noch in het westen.
In een kamado lijkt dit geen handige opstelling. De kolen zijn te dichtbij, nauwelijks ruimte om te manoeuvreren en het gewicht van de stenen blijven onverminderd het vuur voeden. De kamado gesloten geeft geen vlammen, maar de wereld aan rook van het vrijkomende vocht. Even de deksel openen (hoe voorzichtig ook) staat garant voor een stuk vuurwerk, waar menig Picanha griller alleen maar over kan dromen.
Verblind door rook of vlammen valt nauwelijks te controleren hoe het met de aardbeving kippen gesteld is. Een pootje dat nog wanhopig onder de stenen uitsteekt geeft enige indicatie. Ondanks dat de bewoners van huize Jachtfestijn beide kippen vrijwel geheel hebben verslonden, was het resultaat ronduit schandalig. Graag had ik m'n duim omlaag willen draaien voor de bedenker van dit concept. Echter wie de schoen past trekken hem aan. De enige die voor de leeuwen moet is ondergetekende.
Gelukkig heb ik met een appelbol in de restwarmte van de kamado de avond nog een beetje kunnen redden.
Road kill chicken met zelfgemaakte kruidenboter op basis van dragon, peterselie, bieslook, balsilicum, koriander, knoflook, 4 seizoenenpeper en zeezout.
De kruidenboter onderhuids aangebracht, door met een lepel voorzichtig de huid los te werken. De kruidenboter goed in masseren en verdelen.
Het eerste signaal dat er iets flink mis gaat. En geen rookhout gebruikt.
Damage control. De stenen eraf en proberen de schade te beperken.
De smeulende stenen apart gezet.
Ronduit beschamend. Onderzijde zwart. Kip volledig vernietigt, en uit loyaliteit hebben de bewoners van huize Jachtfestijn vrijwel alles opgegeten. En dat is knap, want het resultaat leek echt nergens op.
Het noodplan. 100 gr. vers amandelspijs, theelepel kardemom, beetje kaneel, kern van een vanillestokje, helft van een gekopt ei.
Boor een gat in het midden van de appels, plaats deze op bladerdeeg en vul de gaten met het spijsmengsel.
Appel toedekken met bladerdeeg en met de rest van het geklopte ei insmeren. Bestrooien met suiker en kaneel en een deel van het vanillestokje in de bovenkant steken.
Op 180 graden Celsius indirect in de kamado. Door de directe road kill kip, is hiervoor de pizzasteen gebruikt. Na ongeveer 40 minuten zijn de appelbollen klaar. De executeurs in huize Jachtfestijn hebben unaniem de duim omhoog gestoken.
