Stoffels
Vuurmaker
- Berichten
- 51
Na vele maanden zo goed als Q-loos te zijn geweest (een eerder mislukte run op beefribs niet te na gesproken) was het afgelopen zaterdag eindelijk weer prijs.
Online (Gustor.be - wel een aanrader) St Louis style ribs besteld.
Deze had ik online al een paar keer zien passeren, en ik dacht, dat moet mij ook wel lukken.
Uit de verpakking:
En dan komt vraag 1, hoe trim je dat beest? Al snel bleek duidelijk dat de juiste wapens niet in mijn lade liggen, geeft meteen een excuus om nog eens naar de winkel te lopen ;-)
Haal je de bovenkant eraf en dan zie je ineens dat er nog silver skin zit onder de bovenste laag (die was lichter van kleur), dus nog maar eens met het scherpste mes liggen sukkelen. Op het einde zag het er zo uit:
Amateur qua trimming, maar ik had zelf wel zoiets van hell yeah!
Voor de rub ben ik vrij klassiek gegaan, ik heb er wel voldoende (zou achteraf blijken) piment d'espelette (smaakt lekker af) bijgedaan.
Om moeder de vrouw tevreden te stemmen, heb ik dat in een pan gedaan. Dan zit niet heel de keuken onder de rub...
De buren waren toch op vakantie, dus de komende 6u mocht ik roken zoveel ik wou
Hier liggen de 2 racks netjes naast elkaar
Na iets meer dan 3u, ondertussen even gedraaid want de wind was wel aanwezig, dus temperatuur was niet superconstant:
Tijd dus om ze 2u in te pakken. Het bezoek stond vast in de file, ik was ondertussen worstjes aan het roken als hapje die iets langer bleven liggen. De worstjes had ik achter de ribs gelegd, op het einde van het uitpakken merkte ik dat ook. De buitenkanten waren al behoorlijk aangezet:
De geur was inmiddels wel écht goed, dus snel de glaze erover en nog even laten liggen:
Het laatste uurtje kon beginnen, al had ik zelf wel al een goestingske om te proeven.
Ondertussen ook de krielpatatjes erbij gelegd, die mochten mee komen feesten!
Dan mocht een laatste keer het luik open en wist ik al, dit wordt smullen:
Met 4 hebben we net niet de 2 racks opgegeten. En dat is altijd leuk!! De ribbetjes waren letterlijk fall off the bone, wat mijn ego niet meteen deed krimpen:
Een meer dan geslaagde run voor mezelf! Voor mezelf onthou ik wel dat de rub in combi met glaze op het randje van was (te kruidig) en dat het - op het korstje afgaand - qua temperatuur/tijd een run tegen de limieten was.
Het vraagt gewoon om een herhaling
Online (Gustor.be - wel een aanrader) St Louis style ribs besteld.
Deze had ik online al een paar keer zien passeren, en ik dacht, dat moet mij ook wel lukken.
Uit de verpakking:
En dan komt vraag 1, hoe trim je dat beest? Al snel bleek duidelijk dat de juiste wapens niet in mijn lade liggen, geeft meteen een excuus om nog eens naar de winkel te lopen ;-)
Haal je de bovenkant eraf en dan zie je ineens dat er nog silver skin zit onder de bovenste laag (die was lichter van kleur), dus nog maar eens met het scherpste mes liggen sukkelen. Op het einde zag het er zo uit:
Amateur qua trimming, maar ik had zelf wel zoiets van hell yeah!
Voor de rub ben ik vrij klassiek gegaan, ik heb er wel voldoende (zou achteraf blijken) piment d'espelette (smaakt lekker af) bijgedaan.
Om moeder de vrouw tevreden te stemmen, heb ik dat in een pan gedaan. Dan zit niet heel de keuken onder de rub...
De buren waren toch op vakantie, dus de komende 6u mocht ik roken zoveel ik wou
Hier liggen de 2 racks netjes naast elkaar
Na iets meer dan 3u, ondertussen even gedraaid want de wind was wel aanwezig, dus temperatuur was niet superconstant:
Tijd dus om ze 2u in te pakken. Het bezoek stond vast in de file, ik was ondertussen worstjes aan het roken als hapje die iets langer bleven liggen. De worstjes had ik achter de ribs gelegd, op het einde van het uitpakken merkte ik dat ook. De buitenkanten waren al behoorlijk aangezet:
De geur was inmiddels wel écht goed, dus snel de glaze erover en nog even laten liggen:
Het laatste uurtje kon beginnen, al had ik zelf wel al een goestingske om te proeven.
Ondertussen ook de krielpatatjes erbij gelegd, die mochten mee komen feesten!
Dan mocht een laatste keer het luik open en wist ik al, dit wordt smullen:
Met 4 hebben we net niet de 2 racks opgegeten. En dat is altijd leuk!! De ribbetjes waren letterlijk fall off the bone, wat mijn ego niet meteen deed krimpen:
Een meer dan geslaagde run voor mezelf! Voor mezelf onthou ik wel dat de rub in combi met glaze op het randje van was (te kruidig) en dat het - op het korstje afgaand - qua temperatuur/tijd een run tegen de limieten was.
Het vraagt gewoon om een herhaling
