Joris
Kooltjesharker
- Berichten
- 122
Ik zal hier proberen een verslagje te maken over onze beleving van the Jack Daniel's Invitational 2015.
Onze reis begon dinsdag 20 oktober om 05.00 uur op Schiphol. We vlogen eerst naar Kopenhagen vervolgens naar New York om vandaar naar Atlanta te vliegen.
Daar aangekomen dinsdag 20-10 rond 20.00 uur plaatselijke tijd zijn we onze huur auto gaan ophalen. We hadden besloten om de eerste nacht in Atlanta door te brengen want na deze vermoeiende dag nog 3,5 uur te moeten rijden leek ons niet zo slim. Dan maar een biertje doen met Jeff en Eric Campbell van Wicked Que.
Woensdag 21-10
Na een goede nachtrust (in wat later bleek niet zo'n al te beste wijk van Atlanta) zijn we gaan lunchen bij Fox Bros BBQ in Atlanta. Daar is het team ook weer herenigd aangezien Harry +dochter en Erik met gezin al een paar dagen naar de US waren gereist.
Vanuit Fox Bros zijn we naar Tucker gereden voor een bezoek aan de fabriek van Primo. (verslag daarvan volgt...)
Via wat shoppingmalls zijn we s'avonds aangekomen bij "ons" huis in Lynchburg waar we de rest van de week zouden verblijven. Dit lag op zo'n 15 min rijden van the Jack.
Donderdag 22-10
Deze morgen zijn we naar het wedstrijdterrein gegaan om ons in te schrijven en ons kamp op te bouwen. We hadden het geluk dat een vriend van Harry Havinga ons wilden helpen met alle spullen die we nodig hadden. We mochten ook zijn Pitmaker trailer gebruiken, werkelijk een super BBQ en ook nog eens van alle luxe voorzien.
Nadat we hadden opgebouwd zijn we een rondje over het terrein gaan doen. Echt niet normaal hoe de meeste amerikaanse teams er bij staan. Als die op de gemiddelde EU wedstrijd mee zouden doen dan is er maar plaats voor de helft van de teams.
In de middag hebben we The Jack Daniels Distillery tour gedaan. Erg leuk en leerzaam. S'avonds zijn we naar de Buttranch gegaan voor het feestje wat Byron Chism (die van Buttrub idd) geeft voor de internationale teams. Na de whole hog dinner en een paar biertjes zijn we weer naar "ons" huis vertrokken voor een goede nachtrust.
Vrijdag 23-10
Op tijd naar het wedstrijdterrein vertrokken om het vlees en wat andere spullen in ontvangt te nemen. Aan het einde van de middag was er de parade waarna we met bussen naar de BBQ up the Hill werden gebracht van waar je een heel mooi uitzicht hebt over Lynchburg.
Na wat te hebben gegeten en een paar Lynchburg Lemonade's
zijn we terug naar het wedstrijdterrein gegaan om ons verder voor te breiden op de wedstrijd. Toen dat gedaan was hebben nog even een filmpje gekeken en is de rest naar het huis vertrokken. Johan, Martin en ik hadden nachtdienst.
S'nachts is het helaas gaan regen, gelukkig voor ons geen probleem maar jammer was het wel. Aan de tempratuur lag het overigens niet, ik heb om 3 uur s'nachts pas een trui aangetrokken omdat het wat fris werd. Martin en ik zijn nog een rondje gaan lopen en wat ons opviel was dat er bij bijna geen een amerikaans team de BBQ al aanstond terwijl er al zware rook uit het internationale kamp kwam.
Zaterdag 24-10
Gameday, na een uurtje of 3 slaap was het tijd om op te staan. Helaas regende het nog steeds, jammer voor het publiek want er werd zo'n 30.000 man verwacht. Ons eerste gerecht wat ingeleverd moest worden was de Saus gevolgd door Homeland cooking, Chicken, Ribs, Pork, Brisket en Dessert. Tussendoor nog een interview gehad en wat publiek op visite.
Ondanks de soms lange rij bij het inleveren ging alles toch vrij soepel.
En kijk eens wie daar in het midden aan de tafel zit met pet op...
Nadat dat alle gerechten waren ingeleverd zijn we gaan opruimen en was het lange wachten begonnen. Rond 17.00 uur was de prijsuitreiking, dat werd een hele show.
Gelukkig hadden we niet al te hoge verwachtingen...
We scoorde 85 uit 93 teams, niet echt iets om trots op te zijn. Aan de andere kant, we stonden er wel. Schrale troost was dat de meeste internationale teams bij de laatste 20 zaten.
Ik hoop dat jullie zo een beetje een indruk hebben kunnen krijgen van ons avontuur.
Groeten Joris.
Onze reis begon dinsdag 20 oktober om 05.00 uur op Schiphol. We vlogen eerst naar Kopenhagen vervolgens naar New York om vandaar naar Atlanta te vliegen.
Daar aangekomen dinsdag 20-10 rond 20.00 uur plaatselijke tijd zijn we onze huur auto gaan ophalen. We hadden besloten om de eerste nacht in Atlanta door te brengen want na deze vermoeiende dag nog 3,5 uur te moeten rijden leek ons niet zo slim. Dan maar een biertje doen met Jeff en Eric Campbell van Wicked Que.
Woensdag 21-10
Na een goede nachtrust (in wat later bleek niet zo'n al te beste wijk van Atlanta) zijn we gaan lunchen bij Fox Bros BBQ in Atlanta. Daar is het team ook weer herenigd aangezien Harry +dochter en Erik met gezin al een paar dagen naar de US waren gereist.
Vanuit Fox Bros zijn we naar Tucker gereden voor een bezoek aan de fabriek van Primo. (verslag daarvan volgt...)
Via wat shoppingmalls zijn we s'avonds aangekomen bij "ons" huis in Lynchburg waar we de rest van de week zouden verblijven. Dit lag op zo'n 15 min rijden van the Jack.
Donderdag 22-10
Deze morgen zijn we naar het wedstrijdterrein gegaan om ons in te schrijven en ons kamp op te bouwen. We hadden het geluk dat een vriend van Harry Havinga ons wilden helpen met alle spullen die we nodig hadden. We mochten ook zijn Pitmaker trailer gebruiken, werkelijk een super BBQ en ook nog eens van alle luxe voorzien.
Nadat we hadden opgebouwd zijn we een rondje over het terrein gaan doen. Echt niet normaal hoe de meeste amerikaanse teams er bij staan. Als die op de gemiddelde EU wedstrijd mee zouden doen dan is er maar plaats voor de helft van de teams.
In de middag hebben we The Jack Daniels Distillery tour gedaan. Erg leuk en leerzaam. S'avonds zijn we naar de Buttranch gegaan voor het feestje wat Byron Chism (die van Buttrub idd) geeft voor de internationale teams. Na de whole hog dinner en een paar biertjes zijn we weer naar "ons" huis vertrokken voor een goede nachtrust.
Vrijdag 23-10
Op tijd naar het wedstrijdterrein vertrokken om het vlees en wat andere spullen in ontvangt te nemen. Aan het einde van de middag was er de parade waarna we met bussen naar de BBQ up the Hill werden gebracht van waar je een heel mooi uitzicht hebt over Lynchburg.
Na wat te hebben gegeten en een paar Lynchburg Lemonade's
zijn we terug naar het wedstrijdterrein gegaan om ons verder voor te breiden op de wedstrijd. Toen dat gedaan was hebben nog even een filmpje gekeken en is de rest naar het huis vertrokken. Johan, Martin en ik hadden nachtdienst.
S'nachts is het helaas gaan regen, gelukkig voor ons geen probleem maar jammer was het wel. Aan de tempratuur lag het overigens niet, ik heb om 3 uur s'nachts pas een trui aangetrokken omdat het wat fris werd. Martin en ik zijn nog een rondje gaan lopen en wat ons opviel was dat er bij bijna geen een amerikaans team de BBQ al aanstond terwijl er al zware rook uit het internationale kamp kwam.
Zaterdag 24-10
Gameday, na een uurtje of 3 slaap was het tijd om op te staan. Helaas regende het nog steeds, jammer voor het publiek want er werd zo'n 30.000 man verwacht. Ons eerste gerecht wat ingeleverd moest worden was de Saus gevolgd door Homeland cooking, Chicken, Ribs, Pork, Brisket en Dessert. Tussendoor nog een interview gehad en wat publiek op visite.
Ondanks de soms lange rij bij het inleveren ging alles toch vrij soepel.
En kijk eens wie daar in het midden aan de tafel zit met pet op...
Nadat dat alle gerechten waren ingeleverd zijn we gaan opruimen en was het lange wachten begonnen. Rond 17.00 uur was de prijsuitreiking, dat werd een hele show.
Gelukkig hadden we niet al te hoge verwachtingen...
We scoorde 85 uit 93 teams, niet echt iets om trots op te zijn. Aan de andere kant, we stonden er wel. Schrale troost was dat de meeste internationale teams bij de laatste 20 zaten.
Ik hoop dat jullie zo een beetje een indruk hebben kunnen krijgen van ons avontuur.
Groeten Joris.
