- Berichten
- 240
Onder het motto ‘vier de lente’ heb ik gisteren mijn eerste brisket gemaakt. Vorige week stond in nog ribs in de sneeuw te maken en nu dit. Heerlijk om mee bezig te zijn, de voorbereiding en ‘het verheugen op’. En dat desondanks de ongemakken van het vroege opstaan en het benodigde geduld. Ook weer veel geleerd dus de volgende wordt hopelijk wat sappiger (spoiler alert: smaak en garing waren heel goed maar het vlees was aan de droge kant).
In de hoofdrol een USA grain fed flat brisket van Beef&Steak. 4.3kg. Veel te veel voor ons 4 in deze lockdown tijd maargoed, lekker hobbyen, meerdere dagen van eten en wat uitdelen dan maar. Woensdags te ontdooien gelegd, vrijdags voorbereid en zaterdags de wekker gezet (zoals Nielson zingt: waarom zou je dat doen?!) voor 5:00. Maargoed, daar komen jullie niet voor dus nu de foto’s
:
In den beginne:
Er hoefde niet heel veel vet af (althans, op filmpjes heb ik er wel eens meer af zien gaan). Ik heb er een 0.5/0.7cm randje op laten zitten (maar goed ook, heeft me achteraf gezien gered van een te droog stuk vlees). Viel me niks tegen zo:
Omdraaien, enkele vliesjes verwijderd en ongeveer 200ml runderfond geïnjecteerd:
Als laatst nog even lekker in de beefrub:
De Q nog even voorbereid en tot zover de vrijdag. Zaterdag 5:00 ineens een boel herrie aan de kop. Ik vroeg me nog even af welke idioot de wekker zo vroeg zet op zaterdag maar toen daalde de realiteit al snel in en realiseerde ik me dat ik het zelf was. Niks snoozen dus maar eruit! Het was een kwestie van een vuurtje erbij en aan de gang (aanmaakblokjes deze keer ipv de one minute lighter om de buurt niet uit de nachtrust te ontwaken). Het geheel kwam snel op temperatuur (120) dus iets na 5:30 gingen er 4 blokken eikenhout op (3 naturel en 1 ex-rode wijnvat). Snel twee blokjes hout op het rooster om poeltjes vet te voorkomen (handig al die tips online!) en het vleesch erbij! En niet nodig voor het inpakken maar omdat ik benieuwd was naar de temperatuur over tijd (eerste keer brisket) toch twee probes erin.
Let there be light. En na twee uurtjes toch ook even onder de klep kijken:
Rond 9:00 begon de bark bovenop al mooi vast te zitten maar de randjes mochten nog even:
Om 10:00 uur de boel ingepakt. Kerntemperaturen waren inmiddels ook geleidelijk opgelopen maar 62 en 66 graden dus ‘the stall’ kon zich ook ieder moment aan gaan dienen.
Voor de gelegenheid ook een rol butcher paper gescoord:
En vanaf nu tot het klaar zou zijn is er niet zoveel meer om foto’s van te maken. Het ligt lekker te liggen, geur af te geven, geduld dat op de proef gesteld wordt...
En vooral dat geduld! Want van voor 12 tot 16 was the stall op bezoek (kan die niet op Corona verlof?) en die bleef daarmee langer dat me lief was. Kerntemperaturen van 69 en 74 staan gebrand op mijn netvlies. Boodschapje gedaan, kinderen naar sport gebracht, zelf wat hardgelopen, en dan terugkomen en nog steeds 69 en 74 zien staan. AArghhh
! Maargoed, je weet van te voren dat het vlees klaar is wanneer het klaar is dus diep adem halen en geduld hebben. En dat loonde want iets na 16:00 begon de temperatuur op te lopen! Hoera
!
En voor dit verhaal nu fast forward naar 18:30 en 90 graden kerntemperatuur. Priktest was mals als boter.
Nog even gewacht tot 92 graden kern (18:55) om daarna een half uur te laten rusten. Wellicht wat kort maar kon het de kinderen echt niet aandoen nog langer te wachten met eten. 19:30 was dus het moment.
Het half uurtje rusten was een mooie gelegenheid wat paprika’s te grillen. Zelfgemaakte coleslaw stond ook al klaar dus we konden los. En in het moment van de smaken verder geen foto’s meer gemaakt van de bordjes dus bij gebrek aan beter even deze:
Een duidelijk aanwezig mooie roze rookring:
Hieronder zie je aan het vlees al dat de de droge kant op ging. Gelukkig voorkwam de vetrand bovenop een te droge ervaring. Dit mixte mooi met het vlees en zo was het eigenlijk best heel erg lekker
. Mals was het desondanks en de smaak was gewoon heel lekker. De coleslaw en paprika maakten het geheel mooi af:
Gelukkig er er veel over dus vandaag soep met broodjes brisket. Vervelend. En een rondje op de motor om wat plakken uit te delen.
Heb ik nog iets geleerd? Heel veel! En vooral dat zolang er Corona is dit eigenlijk niet zo leuk is om te doen...en daarom maak ik alvast een voornemen voor 2022! Een whole packer en een nachtje doorhalen met vrienden...
In de hoofdrol een USA grain fed flat brisket van Beef&Steak. 4.3kg. Veel te veel voor ons 4 in deze lockdown tijd maargoed, lekker hobbyen, meerdere dagen van eten en wat uitdelen dan maar. Woensdags te ontdooien gelegd, vrijdags voorbereid en zaterdags de wekker gezet (zoals Nielson zingt: waarom zou je dat doen?!) voor 5:00. Maargoed, daar komen jullie niet voor dus nu de foto’s

In den beginne:

Er hoefde niet heel veel vet af (althans, op filmpjes heb ik er wel eens meer af zien gaan). Ik heb er een 0.5/0.7cm randje op laten zitten (maar goed ook, heeft me achteraf gezien gered van een te droog stuk vlees). Viel me niks tegen zo:

Omdraaien, enkele vliesjes verwijderd en ongeveer 200ml runderfond geïnjecteerd:

Als laatst nog even lekker in de beefrub:

De Q nog even voorbereid en tot zover de vrijdag. Zaterdag 5:00 ineens een boel herrie aan de kop. Ik vroeg me nog even af welke idioot de wekker zo vroeg zet op zaterdag maar toen daalde de realiteit al snel in en realiseerde ik me dat ik het zelf was. Niks snoozen dus maar eruit! Het was een kwestie van een vuurtje erbij en aan de gang (aanmaakblokjes deze keer ipv de one minute lighter om de buurt niet uit de nachtrust te ontwaken). Het geheel kwam snel op temperatuur (120) dus iets na 5:30 gingen er 4 blokken eikenhout op (3 naturel en 1 ex-rode wijnvat). Snel twee blokjes hout op het rooster om poeltjes vet te voorkomen (handig al die tips online!) en het vleesch erbij! En niet nodig voor het inpakken maar omdat ik benieuwd was naar de temperatuur over tijd (eerste keer brisket) toch twee probes erin.

Let there be light. En na twee uurtjes toch ook even onder de klep kijken:


Rond 9:00 begon de bark bovenop al mooi vast te zitten maar de randjes mochten nog even:

Om 10:00 uur de boel ingepakt. Kerntemperaturen waren inmiddels ook geleidelijk opgelopen maar 62 en 66 graden dus ‘the stall’ kon zich ook ieder moment aan gaan dienen.
Voor de gelegenheid ook een rol butcher paper gescoord:

En vanaf nu tot het klaar zou zijn is er niet zoveel meer om foto’s van te maken. Het ligt lekker te liggen, geur af te geven, geduld dat op de proef gesteld wordt...

En vooral dat geduld! Want van voor 12 tot 16 was the stall op bezoek (kan die niet op Corona verlof?) en die bleef daarmee langer dat me lief was. Kerntemperaturen van 69 en 74 staan gebrand op mijn netvlies. Boodschapje gedaan, kinderen naar sport gebracht, zelf wat hardgelopen, en dan terugkomen en nog steeds 69 en 74 zien staan. AArghhh


En voor dit verhaal nu fast forward naar 18:30 en 90 graden kerntemperatuur. Priktest was mals als boter.

Nog even gewacht tot 92 graden kern (18:55) om daarna een half uur te laten rusten. Wellicht wat kort maar kon het de kinderen echt niet aandoen nog langer te wachten met eten. 19:30 was dus het moment.
Het half uurtje rusten was een mooie gelegenheid wat paprika’s te grillen. Zelfgemaakte coleslaw stond ook al klaar dus we konden los. En in het moment van de smaken verder geen foto’s meer gemaakt van de bordjes dus bij gebrek aan beter even deze:

Een duidelijk aanwezig mooie roze rookring:


Hieronder zie je aan het vlees al dat de de droge kant op ging. Gelukkig voorkwam de vetrand bovenop een te droge ervaring. Dit mixte mooi met het vlees en zo was het eigenlijk best heel erg lekker


Gelukkig er er veel over dus vandaag soep met broodjes brisket. Vervelend. En een rondje op de motor om wat plakken uit te delen.
Heb ik nog iets geleerd? Heel veel! En vooral dat zolang er Corona is dit eigenlijk niet zo leuk is om te doen...en daarom maak ik alvast een voornemen voor 2022! Een whole packer en een nachtje doorhalen met vrienden...