- Berichten
- 549
Vandaag was het weer zover: de kolen mochten weer aan. Na twee weken vakantie, waar ik het met een Cadac Safari Chef moest doen omdat houtskool niet was toegestaan, had ik er extra veel zin in.
Op het menu stond iets nieuws: Thai beef met Nam Jim Jaew, uit het boek van Jord Althuizen. Een Thais gerecht, en weer eens iets anders dan de bekende BBQ-klassiekers.
Ik begon met het snijden van de rumpsteaks, van de dikke lende. Mooie stukken van ongeveer anderhalve centimeter dik. Die gingen in een marinade van vissaus, sriracha, gember, witte peper en oestersaus. Alleen al die geur maakt ieder mens gelukkig.
Voor de Nam Jim Jaew moest ik geroosterde rijst gebruiken. Dus de kleine skillet erbij gepakt en de rijst langzaam goudbruin geroosterd. Daarna in de vijzel fijngemalen tot grove korrels. De rest van de saus klaargemaakt en alvast wat fijngesneden lente-ui apart gelegd voor later.
Na een paar uur marineren mochten de steaks op de barbecue. Zodra ze boven het vuur lagen, kwamen al die geuren weer los. Heerlijk!!
Het zonnetje deed z’n best, er stond een koud biertje klaar, de barbecue brandde mooi en het vlees lag erop. Geen haast, gewoon genieten. Het is tenslotte nog steeds vakantie
Toen het vlees klaar was, heb ik het in mooie dunne plakjes gesneden en samen met de saus geserveerd. De eerste happen met saus waren bijzonder. Veel smaak, flink wat zuur en frisse citrus. Gek genoeg vond ik het vlees zonder de saus misschien nog wel lekkerder. De marinade alleen gaf al zoveel smaak dat het eigenlijk niets extra’s meer nodig had.
Tot slot kwam de vraag van de kinderen: “Mogen wij ook proeven?” En voordat we het doorhadden, was er ineens een stuk minder over voor papa en mama. En dat is volgens mij altijd een goed teken!
Op het menu stond iets nieuws: Thai beef met Nam Jim Jaew, uit het boek van Jord Althuizen. Een Thais gerecht, en weer eens iets anders dan de bekende BBQ-klassiekers.
Ik begon met het snijden van de rumpsteaks, van de dikke lende. Mooie stukken van ongeveer anderhalve centimeter dik. Die gingen in een marinade van vissaus, sriracha, gember, witte peper en oestersaus. Alleen al die geur maakt ieder mens gelukkig.
Voor de Nam Jim Jaew moest ik geroosterde rijst gebruiken. Dus de kleine skillet erbij gepakt en de rijst langzaam goudbruin geroosterd. Daarna in de vijzel fijngemalen tot grove korrels. De rest van de saus klaargemaakt en alvast wat fijngesneden lente-ui apart gelegd voor later.
Na een paar uur marineren mochten de steaks op de barbecue. Zodra ze boven het vuur lagen, kwamen al die geuren weer los. Heerlijk!!
Het zonnetje deed z’n best, er stond een koud biertje klaar, de barbecue brandde mooi en het vlees lag erop. Geen haast, gewoon genieten. Het is tenslotte nog steeds vakantie
Toen het vlees klaar was, heb ik het in mooie dunne plakjes gesneden en samen met de saus geserveerd. De eerste happen met saus waren bijzonder. Veel smaak, flink wat zuur en frisse citrus. Gek genoeg vond ik het vlees zonder de saus misschien nog wel lekkerder. De marinade alleen gaf al zoveel smaak dat het eigenlijk niets extra’s meer nodig had.
Tot slot kwam de vraag van de kinderen: “Mogen wij ook proeven?” En voordat we het doorhadden, was er ineens een stuk minder over voor papa en mama. En dat is volgens mij altijd een goed teken!
