- Berichten
- 3.129
Gisteren een stel vrienden op visite gehad waar ik meermalen per jaar bierproeverijtjes mee bezoek. Ditmaal heb ik maar eens besloten om er zelf een te organiseren, want dan heb je tenminste ook in de hand wat je erbij kunt nuttigen 
Omdat we ruim de tijd hadden, heb ik besloten er, naast wat andere lekkernijen, een Porchetta bij te serveren.
Porchetta is een buikspek gevuld met kruiden, die je als een soort rollade bakt. Er zijn 1000 en 1 recepten voor, maar ik heb een vrij simpele versie aangehouden, omdat Porchetta nou eenmaal niet zoveel nodig heeft. Het enige van belang is dat hij van binnen mooi mals is en dat de huid fijn knispert.
Na een lange zoektocht naar 'The perfect crackling', want je wil toch een beetje voor de dag komen, vond ik hier en daar beschrijvingen van mensen die de huid een nachtje droog pekelen met zout en bicarbonaat (Baking soda, soort bakpoeder, maar dan zonder bijgevoegd zuur), dit zou de huid ultiem knapperig maken. Ik heb de huid oppervlakkig ingeprikt met een scherp mesje en de soda/zout er ingewreven. Ingepakt in folie en zo een nacht in de koeling gelegd.
De volgende dag heb ik de soda eraf gespoeld en de huid droog gemaakt. Daarna de buikkant ingesneden in ruitjespatroon en flink bepoederd met verse Salie, Tijm, Rozemarijn, venkelzaad, zout en zwarte peper. Toen de plak opgerold en opgebonden.
Vervolgens heb ik de Porchetta een beetje ingesmeerd met olijfolie en wat gewoon fijn keukenzout, om een mooie hartige korst te krijgen.
Je moet de Porchetta bakken tot hij minimaal twee uur boven de 70 graden is geweest, dan is ie mooi mals van binnen.
De korst moet je dan nog even flink afbakken bij 260 graden, gedurende een minuut of 20.
Snijden met een gekarteld broodmes:
Het grappige was dat iedereen eigenlijk hetzelfde deed. Men haalde de korst eraf om die als eerste op te knabbelen. Toen was het even een minuut of 5 stil en hoorde je alleen geknars, gekraak en gekreun
Deze gaan we vaker maken. Echt een superlekker gerecht!
Groetjes,
Jeroen
Omdat we ruim de tijd hadden, heb ik besloten er, naast wat andere lekkernijen, een Porchetta bij te serveren.
Porchetta is een buikspek gevuld met kruiden, die je als een soort rollade bakt. Er zijn 1000 en 1 recepten voor, maar ik heb een vrij simpele versie aangehouden, omdat Porchetta nou eenmaal niet zoveel nodig heeft. Het enige van belang is dat hij van binnen mooi mals is en dat de huid fijn knispert.
Na een lange zoektocht naar 'The perfect crackling', want je wil toch een beetje voor de dag komen, vond ik hier en daar beschrijvingen van mensen die de huid een nachtje droog pekelen met zout en bicarbonaat (Baking soda, soort bakpoeder, maar dan zonder bijgevoegd zuur), dit zou de huid ultiem knapperig maken. Ik heb de huid oppervlakkig ingeprikt met een scherp mesje en de soda/zout er ingewreven. Ingepakt in folie en zo een nacht in de koeling gelegd.
De volgende dag heb ik de soda eraf gespoeld en de huid droog gemaakt. Daarna de buikkant ingesneden in ruitjespatroon en flink bepoederd met verse Salie, Tijm, Rozemarijn, venkelzaad, zout en zwarte peper. Toen de plak opgerold en opgebonden.
Vervolgens heb ik de Porchetta een beetje ingesmeerd met olijfolie en wat gewoon fijn keukenzout, om een mooie hartige korst te krijgen.
Je moet de Porchetta bakken tot hij minimaal twee uur boven de 70 graden is geweest, dan is ie mooi mals van binnen.
De korst moet je dan nog even flink afbakken bij 260 graden, gedurende een minuut of 20.
Snijden met een gekarteld broodmes:
Het grappige was dat iedereen eigenlijk hetzelfde deed. Men haalde de korst eraf om die als eerste op te knabbelen. Toen was het even een minuut of 5 stil en hoorde je alleen geknars, gekraak en gekreun
Deze gaan we vaker maken. Echt een superlekker gerecht!
Groetjes,
Jeroen
