Gerookte eendenborst
Het is een tijdje geleden sinds ik jullie heb meegenomen in mijn laatste bbq adventures! Sinds oktober ben ik begonnen met een nieuwe baan en dat heeft toch meer tijd in beslag genomen dan ik dacht. Totdat ik van een oud collega het goede nieuws kreeg dat hij nog wat vers geschoten eendenborsten had liggen! Of ik er wel wat mee kon, vroeg hij. Dúh!
Zo kreeg ik 5 zakjes met 'iets'. Hij wist niet meer zeker wat er in zat, "maar sowieso eendenborst", was zijn antwoord. Het bleken in totaal 8 eendenborsten te zijn en, hoe vervelend, 2 hertenbiefstukjes! Die zijn dezelfde avond de pan in gegaan. Kon hij die in ieder geval niet meer terug vragen!
Daarna kwam de voorbereiding voor de borsten. Ik ben dól op charcuterie, dus leek het mij wel een goed idee om warm gerookte eendenborsten te maken voor bij de kaasplank & koud gerookte eendenborsten om later in een pan te gooien. Voor beide bereidingen maak ik eerst gebruik van een pekel, want ik wil dat de smaak van het vlees mooi naar boven komt en dat de bewaartermijn hierdoor verlengd wordt.
We beginnen met het afwegen van de eendenborsten, zodat de juist zout/suiker/water verhouding kunnen toevoegen in onze pekel. Je meet hetzelfde gewicht aan water af en hierin los je 5% van het gewicht aan zout en 1% van het gewicht aan suiker op. De eendenborsten zijn niet heel dik, dus volstaat een pekeltijd van 24 uur prima. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik ze even vergeten was en ze zeker 1,5 dag in de pekel hebben gelegen..
Ik vind het fijn om de pekel in een afgesloten zak te doen, zodat het makkelijker in de koelkast past. Maar.... Ik heb altijd ruzie als ik natte producten probeer vacuüm te trekken. Als hier nog tips voor zijn, please let me know! Continu dat lekbakje schoonmaken, omdat er een halve liter pekel uit de zak is "gezogen" word ik nogal moe van. En zoals je ziet, blijven er toch nog luchtbellen in de zak zitten...
Als de tijd is verstreken, wil ik natuurlijk niet meteen zo'n zoute hap op de bbq gooien. Je wilt eerst dat het zout zich verspreid door het vlees en dat het droogt. Daarom rol ik de eendenborsten in theedoeken voor 2-3 dagen (afhankelijk van welke dag het best uitkomt om de Q aan te steken). Bewaar ze droog en koel, het liefst in de koelkast, maar ik heb toevallig een bierkelder met goede omstandigheden (yeey!). De borsten moeten nu wat steviger zijn geworden, net zoals de muis van je hand als je de duim en wijsvinger naar elkaar toe brengt. Er is vocht uit het vlees, de smaak is geconcentreerder en het zout houdt de bacteriën buiten!
Time to fire up the Q! Ik wil op een lage temperatuur (rond de 80 graden) roken, zoals het niet te snel gaat en er genoeg rook opgenomen kan worden. Ik gebruik kleine stukjes hout van rode wijn vaten (mijn favoriet voor wild!), omdat daar een sterke, maar zoete rook vanaf komt. Plus ik ben gewoon dol op wijn. En roken op wijnvaten.
De sloroller zorgt dat de rook mooi om de stukken vlees heen slaan, zodat ik niet halverwege het proces de producten moet omdraaien. Daarentegen moest ik halverwege wel nieuwe rookhout toevoegen, omdat de blokjes toch wel te klein waren om 2,5 uur te blijven roken. Maar ach, kleinigheidjes houd je toch! Anders was roken toch ook niet leuk geweest!
Na 2,5 uur op een stabiele temperatuur van 85 graden (volgens de meter op het rooster), waren de borsten mooi rood gekleurd en gaar. Ik prikte met de thermapen een temperatuur van 58 graden, dus mooi rosé van binnen en helemaal klaar om aangesneden te worden voor het eerste borrelplankje!
![Foto 7].jpg](https://www.bbqgenootschap.nl/attachments/foto-7-jpg.19257/ "Foto 7].jpg")
Zoals ik bovenstaand ook heb aangegeven, heb ik 2 eendenborsten bewaard om later koud te roken. Daar ben ik was minder enthousiast geweest als het gaat om de fotoshoot en heb daarom alleen een foto van het eindresultaat, tezamen met wat champignons & gekookte eieren, na 12 uur koud roken op whiskeymot. Deze borsten zijn opnieuw het vacuüm in gegaan, zodat de rook mooi door het vlees kan trekken en je niet een hapje asbak krijgt als je ze direct zou eten. Al met al een prima sessie!
Het is een tijdje geleden sinds ik jullie heb meegenomen in mijn laatste bbq adventures! Sinds oktober ben ik begonnen met een nieuwe baan en dat heeft toch meer tijd in beslag genomen dan ik dacht. Totdat ik van een oud collega het goede nieuws kreeg dat hij nog wat vers geschoten eendenborsten had liggen! Of ik er wel wat mee kon, vroeg hij. Dúh!
Zo kreeg ik 5 zakjes met 'iets'. Hij wist niet meer zeker wat er in zat, "maar sowieso eendenborst", was zijn antwoord. Het bleken in totaal 8 eendenborsten te zijn en, hoe vervelend, 2 hertenbiefstukjes! Die zijn dezelfde avond de pan in gegaan. Kon hij die in ieder geval niet meer terug vragen!
Daarna kwam de voorbereiding voor de borsten. Ik ben dól op charcuterie, dus leek het mij wel een goed idee om warm gerookte eendenborsten te maken voor bij de kaasplank & koud gerookte eendenborsten om later in een pan te gooien. Voor beide bereidingen maak ik eerst gebruik van een pekel, want ik wil dat de smaak van het vlees mooi naar boven komt en dat de bewaartermijn hierdoor verlengd wordt.
We beginnen met het afwegen van de eendenborsten, zodat de juist zout/suiker/water verhouding kunnen toevoegen in onze pekel. Je meet hetzelfde gewicht aan water af en hierin los je 5% van het gewicht aan zout en 1% van het gewicht aan suiker op. De eendenborsten zijn niet heel dik, dus volstaat een pekeltijd van 24 uur prima. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik ze even vergeten was en ze zeker 1,5 dag in de pekel hebben gelegen..
Ik vind het fijn om de pekel in een afgesloten zak te doen, zodat het makkelijker in de koelkast past. Maar.... Ik heb altijd ruzie als ik natte producten probeer vacuüm te trekken. Als hier nog tips voor zijn, please let me know! Continu dat lekbakje schoonmaken, omdat er een halve liter pekel uit de zak is "gezogen" word ik nogal moe van. En zoals je ziet, blijven er toch nog luchtbellen in de zak zitten...
Als de tijd is verstreken, wil ik natuurlijk niet meteen zo'n zoute hap op de bbq gooien. Je wilt eerst dat het zout zich verspreid door het vlees en dat het droogt. Daarom rol ik de eendenborsten in theedoeken voor 2-3 dagen (afhankelijk van welke dag het best uitkomt om de Q aan te steken). Bewaar ze droog en koel, het liefst in de koelkast, maar ik heb toevallig een bierkelder met goede omstandigheden (yeey!). De borsten moeten nu wat steviger zijn geworden, net zoals de muis van je hand als je de duim en wijsvinger naar elkaar toe brengt. Er is vocht uit het vlees, de smaak is geconcentreerder en het zout houdt de bacteriën buiten!
Time to fire up the Q! Ik wil op een lage temperatuur (rond de 80 graden) roken, zoals het niet te snel gaat en er genoeg rook opgenomen kan worden. Ik gebruik kleine stukjes hout van rode wijn vaten (mijn favoriet voor wild!), omdat daar een sterke, maar zoete rook vanaf komt. Plus ik ben gewoon dol op wijn. En roken op wijnvaten.
De sloroller zorgt dat de rook mooi om de stukken vlees heen slaan, zodat ik niet halverwege het proces de producten moet omdraaien. Daarentegen moest ik halverwege wel nieuwe rookhout toevoegen, omdat de blokjes toch wel te klein waren om 2,5 uur te blijven roken. Maar ach, kleinigheidjes houd je toch! Anders was roken toch ook niet leuk geweest!
Na 2,5 uur op een stabiele temperatuur van 85 graden (volgens de meter op het rooster), waren de borsten mooi rood gekleurd en gaar. Ik prikte met de thermapen een temperatuur van 58 graden, dus mooi rosé van binnen en helemaal klaar om aangesneden te worden voor het eerste borrelplankje!
Zoals ik bovenstaand ook heb aangegeven, heb ik 2 eendenborsten bewaard om later koud te roken. Daar ben ik was minder enthousiast geweest als het gaat om de fotoshoot en heb daarom alleen een foto van het eindresultaat, tezamen met wat champignons & gekookte eieren, na 12 uur koud roken op whiskeymot. Deze borsten zijn opnieuw het vacuüm in gegaan, zodat de rook mooi door het vlees kan trekken en je niet een hapje asbak krijgt als je ze direct zou eten. Al met al een prima sessie!
