- Berichten
- 4.975
Jaren geleden ben ik op vakantie geweest naar een klein Grieks eilandje, Chios.
Met een gehuurd scootertje hebben we daar veel kilometers gereden.
Op een zonnige dag moest er rond de middag gegeten worden.
Ergens in the middel of nowhere op een berg zagen we een klein restaurantje, ofja, restaurantje, er stonden een paar tafels en stoelen bij elkaar.
Hier zijn we maar gaan zitten.
Een menukaart was er niet en de kok kwam zelf vertellen wat hij allemaal kon koken.
Eigenlijk was het enigste wat we konden verstaan; “meatballs in tomatosaus”
Dus dat maar besteld.
Nog nooit heb ik zo lekker gehaktballetjes gegeten en misschien romantiseer ik het, maar dit is mijn ultieme vakantie gevoel.
Voor de fotowedstrijd van deze maand ga ik proberen dit na te maken.
Ingrediënten bij elkaar gezocht.
De korstjes van de boterhammen afgehaald en ze dronken gevoerd met wat witte wijn.
Dit mocht even soppig worden.
Ondertussen de rest gesneden en bij elkaar gedaan, dit wordt de basis voor mijn gehaktballetjes.
Dit heeft een uurtje in de koelkast gelegen.
Omdat ik afgelopen week bij vuur en rook een bestelling had geplaatst kreeg ik een mooi bijltje erbij, die heb ik kennis laten maken met een ui.
Fijn ding!
Toen van het gehakt 12 balletjes gedraaid en gepoederd met wat bloem.
Ondertussen mijn rode ketel opgewarmd naar een 200 graden en alvast een skillet er in gezet.
Toen deze warm was heb ik de gehaktballetjes bruin gebakken.
Dit was zo klaar, het gaat nu alleen maar om de kleur.
Hierna heb ik in dezelfde skillet de ui glazig gebakken samen met 2 laurierblaadjes.
Hierna mocht de passata erbij, samen met peper, zout, kaneel, komijn en een flinke scheut witte wijn.
Omdat we toch bezig waren met wijn heb ik me ook maar gewonnen gegeven en een glas erbij gepakt.
Dat zijn nou de privileges van de chef.
Na een half uur was de tomatensaus behoorlijk ingedikt en mochten de gehaktballetjes erbij.
Ook maar een stokbrood erbij gelegd.
Na een 10/15 minuten was alles klaar en heb ik het in een mooie schaal gedaan.
Kali orexi!
binnen snel wat penne gekookt (heeft niks met Griekenland te maken)(maar zat er toen ook bij)
Heerlijk!
Dit komt heel dicht bij mijn herinnering aan toen.
Het einde was exact hetzelfde, alles op.
Bedankt voor het lezen.
Met een gehuurd scootertje hebben we daar veel kilometers gereden.
Op een zonnige dag moest er rond de middag gegeten worden.
Ergens in the middel of nowhere op een berg zagen we een klein restaurantje, ofja, restaurantje, er stonden een paar tafels en stoelen bij elkaar.
Hier zijn we maar gaan zitten.
Een menukaart was er niet en de kok kwam zelf vertellen wat hij allemaal kon koken.
Eigenlijk was het enigste wat we konden verstaan; “meatballs in tomatosaus”
Dus dat maar besteld.
Nog nooit heb ik zo lekker gehaktballetjes gegeten en misschien romantiseer ik het, maar dit is mijn ultieme vakantie gevoel.
Voor de fotowedstrijd van deze maand ga ik proberen dit na te maken.
Ingrediënten bij elkaar gezocht.
De korstjes van de boterhammen afgehaald en ze dronken gevoerd met wat witte wijn.
Dit mocht even soppig worden.
Ondertussen de rest gesneden en bij elkaar gedaan, dit wordt de basis voor mijn gehaktballetjes.
Dit heeft een uurtje in de koelkast gelegen.
Omdat ik afgelopen week bij vuur en rook een bestelling had geplaatst kreeg ik een mooi bijltje erbij, die heb ik kennis laten maken met een ui.
Fijn ding!
Toen van het gehakt 12 balletjes gedraaid en gepoederd met wat bloem.
Ondertussen mijn rode ketel opgewarmd naar een 200 graden en alvast een skillet er in gezet.
Toen deze warm was heb ik de gehaktballetjes bruin gebakken.
Dit was zo klaar, het gaat nu alleen maar om de kleur.
Hierna heb ik in dezelfde skillet de ui glazig gebakken samen met 2 laurierblaadjes.
Hierna mocht de passata erbij, samen met peper, zout, kaneel, komijn en een flinke scheut witte wijn.
Omdat we toch bezig waren met wijn heb ik me ook maar gewonnen gegeven en een glas erbij gepakt.
Dat zijn nou de privileges van de chef.
Na een half uur was de tomatensaus behoorlijk ingedikt en mochten de gehaktballetjes erbij.
Ook maar een stokbrood erbij gelegd.
Na een 10/15 minuten was alles klaar en heb ik het in een mooie schaal gedaan.
Kali orexi!
binnen snel wat penne gekookt (heeft niks met Griekenland te maken)(maar zat er toen ook bij)
Heerlijk!
Dit komt heel dicht bij mijn herinnering aan toen.
Het einde was exact hetzelfde, alles op.
Bedankt voor het lezen.
,
